Cosas - Castelao

Foro para comentar acerca de los últimos cuentos que hayas leído o hablar de leyendas y mitos.

Moderadores: Giada, Sue_Storm

Responder
Avatar de Usuario
Goethe
No tengo vida social
Mensajes: 1235
Registrado: 26 Feb 2007 15:21
Ubicación: Galicia

Cosas - Castelao

Mensaje por Goethe »

Cousas es una colección de 45 relatos breves creada por Castelao. Es bien apreciada por su perfecto marco sociocultural de la Galicia de su época, gracias a la cual podemos saber como se vivía o como se entendía la sociedad del momento.
Tiene siempre un valor critico de la sociedad de la época, resaltando las características de entonces (emigración, pobreza...). En cada relato va incluida una pintura del propio autor que resalta el momento culminante. Los relatos tienen siempre un toque de humor satírico para representar las faltas de la sociedad. También hace alusión a diversos puntos espirituales como puede ser la ambición o los destrozados sueños de los emigrantes que volvían de América.

Cousas sigue el estilo típico de Castelao, breve, conciso, sin pararse en descripciones... en definitiva lo que se podría llamar una prosa sustantiva dado que siempre va a la acción del relato. Se puede apreciar un cierto lirismo en la forma de escribir las frases. Los relatos concentran todo su clímax en las últimas frases, estilo típico también del lirismo.

Ver en Amazon y Casa de Libro
Avatar de Usuario
Goethe
No tengo vida social
Mensajes: 1235
Registrado: 26 Feb 2007 15:21
Ubicación: Galicia

Re: Cousas - Castelao

Mensaje por Goethe »

Imagen

Cuentos que reflejan de una forma genial la sociedad de su momento. Me encantó esta obra... Ya la leí hace unos 4 años, pero con ganas de releerla..

Os la recomiendo, en especial, a los gallegos, ya que es una obra cumbre del autor y de la narrativa gallega del siglo XX :wink:
Avatar de Usuario
salvatraca
Me estoy empezando a viciar
Mensajes: 499
Registrado: 21 Feb 2018 17:47
Ubicación: Galicia

Re: Cousas - Castelao

Mensaje por salvatraca »

Con este libro, publicado en 1926, Castelao se inventa a si mismo y entra por la puerta grande de las letras. Junto a estos maravillosos contos, tan cortos y sentidos, algunos -pocos- con ese humor tan de Castelao hay que resaltar sus excelentes dibujos; que creo que se pasan por alto demasiado, injustamente
(pongo algunos).

Imagen_Imagen

Imagen_Imagen

Imagen_Imagen

Imagen

Os contos son:

A carón da natureza, Chámanlle a "Marquesiña", Camiño esquecido, Onde hai un cruceiro, O "Rifante", Na noite da derradeira novena de difuntos, A ponte vella, No escuro caletre de Martiño, Aínda eu non nascera, Na "cova dos carcamáns", Cando eu era rapaz, O alquilador, Dous vellos que tamén tiveron mocedade, Todos cantos sabía...o da historia da vila, Era un barbeiro de sábado, Ainda eu era médico rural, Aínda está no areal, Cando Bieito quedou orfo, Eu non teño mágoa do picariño, Se eu fose autor, Esa fiestra non é un ollo da casa, Foi por segui-los mandados dun amor, Chegou das Américas un home rico, No mar había un afogado, A vella non para de gaba-la súa felicidade, Manter un animal para comelo, Xa van alá moitos anos, O vello "Saramaguiño", Semellante a un frade de madeira, O burro non bulía nin chisco, O pai de Migueliño, Romualdo era un home "fino", Nunha eirexa da montaña, O fillo de Rosendo, Era un neniño de manteiga, Don Froitoso, Amigo meu, Esta morea de pedras e tellas, Doña Florinda, Dende a fiestra da torre, Ese rapaz saído das miñas lembranzas, O señor Antón, O bruxo da montaña, Unha rúa nun porto lonxano, Vou contarvos un conto triste.

Y aquí uno alegre y gracioso:

Don Froitoso non vai polos camiños que levan á verdade, porque sospeita que a verdade ten semellanzas coa morte. Desque os homes do seu tempo foron acedándose pola esperencia, don Froitosos viroulles as costas e fíxose compañeiro dos mozos. Un gran optimista. O día que as súas pernas xa non rexan co seu corpo, chamará nas portas dos médicos, e cando fique varado nos cobertores, aínda agardará por un miragre a cencia. Todo menos facerse cargo da súa vellez.

Don Froitoso é un home dos que retrasan o reló para retrasa-lo tempo e pecha os ollos cando quer que non o vexan. Todo maxinación e fidalguía, vive no seu derradeiro esforzo de galán. Un galán comprementeiro de barbas de liño e caraveles no bico.

O fidalgo barbuzán ten o espírito limpo como unha estrela. Certo día dixen eu que as monxas dos conventos eran cativas e vellas e don Froitoso fitoume feramente e fíxome calar porque para este vello galán aínda son verdades tódalas fermosas mentiras do romanticismo.

Don Froitoso foi a un baile do antroido pasado e alí topouse cunha criada disfrazada. Tratouna con moita cortesía, sen chisco de ruín intención, sen verbas lixosas, como cómpre tratár ás mulleres… Don Froitoso emparellou coa candonga e xuntos entraron nun apartamento, e alí o vello comenzou a recitar poesías de Béquer, que a criada escoitou a rir, a rir… Dispois o vello pideu champán, champán do mellor. E pasadas dúas horas a criada sinteu que lle voaban os miolos, e colléndose a don Froitoso dixo con aflición:

— ¡Ai, que mal me sentou aquel viño blanco con gaseosa!

Pero don Froitoso volverá recitar poesías e a pedir champán nos bailes de tranca.


Imagen
1
Avatar de Usuario
lucia
Cruela de vil
Mensajes: 84497
Registrado: 26 Dic 2003 18:50

Re: Cousas - Castelao

Mensaje por lucia »

Hay edición nueva de Libros del Asteroide.
Imagen
ISBN 9788417977801
Última edición Octubre, 2021
Páginas 136
Idioma Castellano
Formato 12,5 x 20
Precio14,95 €
Prólogo http://www.librosdelasteroide.com/IMG/pdf/-1412.pdf
Nuestra editorial: www.osapolar.es

Si cedes una libertad por egoísmo, acabarás perdiéndolas todas.

Imagen Mis diseños
Responder